Εάν η πλάτη πονάει στην οσφυϊκή περιοχή: πώς να θεραπεύσετε και τι να κάνετε

Πόνος στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή

Σύμφωνα με παγκόσμιες στατιστικές, περίπου το 80% των ενήλικων κατοίκων του τεράστιου πλανήτη μας ενώνει το ίδιο πρόβλημα υγείας - περιοδικά, ή και συνεχώς, πόνος στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή. Ο οσφυϊκός πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα πολλών ασθενειών της σπονδυλικής στήλης και των εσωτερικών οργάνων που βρίσκονται στην κοιλιακή κοιλότητα. Και είναι εντελώς μάταιο οι περισσότεροι από αυτούς που νιώθουν δυσφορία σε αυτόν τον τομέα, παρακάμπτοντας τον γιατρό και μη κατανοώντας τους λόγους, αρχίζουν να εφαρμόζουν εντατικά διάφορες αλοιφές και άλλες «λοσιόν για το σπίτι». Με αυτές τις μεθόδους, μπορείτε εύκολα να επιτύχετε το αντίθετο από το αναμενόμενο αποτέλεσμα.



Λόγοι: προσδιορισμός, εξαίρεση

Η επιτυχία οποιασδήποτε θεραπείας εξαρτάται άμεσα από την ακρίβεια της διάγνωσης, με την εξάλειψη των συμπτωμάτων που γίνονται αισθητά, η πιθανότητα υποτροπής αυξάνεται. Στη συνέχεια, μια τέτοια θεραπεία μπορεί μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση. Επομένως, πρώτα απ 'όλα, πρέπει να ελέγξετε προσεκτικά την κατάσταση όλων των οργάνων, τα συμπτώματα των οποίων μπορεί να είναι πόνος στην οσφυϊκή περιοχή.

Πεπτικό σύστημα

Οι παροξύνσεις ασθενειών του πεπτικού συστήματος (παγκρεατίτιδα, έλκη, κολίτιδα, χολοκυστίτιδα, εντερίτιδα, σκωληκοειδίτιδα) συχνά προκαλούν την εμφάνιση πόνου στην οσφυϊκή περιοχή.

Πόνος στην οσφυϊκή περιοχή

ουροποιητικό σύστημα

Τις περισσότερες φορές, ο πόνος στα νεφρά μπερδεύεται ως συμπτώματα ασθενειών της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, καθώς η φύση τους είναι πανομοιότυπη. Οι ασθένειες των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος διαφόρων αιτιολογιών συνοδεύονται όχι μόνο από "οπισθοδρόμηση" στο κάτω μέρος της πλάτης, αλλά και από διαταραχές ούρησης (αυξημένη συχνότητα, δυσφορία, παρουσία αίματος στα ούρα και θολότητα) και αύξηση της θερμοκρασία σώματος.

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Με προβλήματα με τα αναπαραγωγικά όργανα σε άνδρες και γυναίκες στο οξύ στάδιο, ο πόνος συχνά ακτινοβολεί στην οσφυϊκή περιοχή, στον κόκκυγα ή στο πλάι. Η φύση αυτών των πόνων είναι συχνά ζώνη χωρίς έντονο εντοπισμό.

Εάν ανιχνευθεί οποιαδήποτε ασθένεια ενός οργάνου που δεν σχετίζεται με το μυοσκελετικό σύστημα, αυτός είναι που αντιμετωπίζεται, καθώς είναι αυτός που είναι η πραγματική αιτία του συνδρόμου του πόνου. Εάν μετά από ενδελεχή εξέταση δεν εντοπίστηκαν προβλήματα με τα παραπάνω όργανα, τότε πιθανότατα το πρόβλημα είναι στη σπονδυλική στήλη.

Οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, που προκαλεί πόνο στην πλάτη

Οστεοχόνδρωση

Το πιο κινητό τμήμα της σπονδυλικής στήλης, που αναλαμβάνει τη μερίδα του λέοντος των φορτίων, είναι το οσφυοϊερό. Με καθιστικό τρόπο ζωής, υπερβολικό άγχος και ανεπαρκή πρόσληψη θρεπτικών ουσιών στους χόνδρινους ιστούς της σπονδυλικής στήλης, εμφανίζονται εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο χόνδρο στην οσφυϊκή περιοχή - οστεοχόνδρωση.

Συμπίεση νευρικών απολήξεων στην οσφυϊκή οστεοχόνδρωση

Συμπτώματα και στάδια της νόσου

Το κύριο ανησυχητικό σύμπτωμα της οστεοχονδρωσίας είναι ο πόνος στην οσφυϊκή περιοχή. Στο αρχικό στάδιο, εντοπίζεται και κατευθύνεται στο ιερό οστό, ο χαρακτήρας του είναι τράβηγμα (πονάει). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι διεργασίες καταστροφής επηρέασαν τον πολφικό πυρήνα (συμβαίνει η αφυδάτωση του), καθώς και τους σπονδυλικούς δίσκους (το ύψος ορθοστασίας μειώνεται). Η ενόχληση παρατηρείται με βαριά φορτία και ο ίδιος ο πόνος είναι ήπιος.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εάν το πρόβλημα αγνοηθεί και δεν ληφθούν μέτρα, αρχίζουν πυροβολισμοί στον μηρό και τους γλουτούς. Λόγω της στένωσης των μεσοσπονδύλιων διαστημάτων, οι μύες και οι σύνδεσμοι «κρεμούν» και η σπονδυλική στήλη γίνεται ασταθής. Αυτό οδηγεί σε απώλεια της αίσθησης και μούδιασμα.

Το τρίτο στάδιο χαρακτηρίζεται από μορφολογικές αλλαγές στους δίσκους, η ίδια η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται έντονα, αναπτύσσεται η προεξοχή και η πρόπτωση του δίσκου. Ο πόνος σε αυτό το στάδιο γίνεται πιο έντονος και παρατεταμένος. Κάθε κίνηση φέρνει αφόρητο πόνο. Είναι δυνατή η συμπίεση περιοχών του νωτιαίου μυελού, αγγείων και νευρικών απολήξεων που γειτνιάζουν με το πονεμένο σημείο λόγω του γεγονότος ότι ο ινώδης δακτύλιος προεξέχει και επηρεάζει τον νωτιαίο σωλήνα.

Το τελευταίο στάδιο της οστεοχονδρωσίας της οσφυϊκής μοίρας «αναγκάζει» τον οργανισμό να προσαρμοστεί στις αλλαγές που έχουν συμβεί λόγω της νόσου με τον εξής τρόπο. Για να διατηρηθούν οι υποστηρικτικές και προστατευτικές λειτουργίες, αναπτύσσεται οστικός ιστός στην πάσχουσα περιοχή. Αυτό συνήθως οδηγεί σε διάφορα μικροτραύματα, και αργότερα σε αναπηρία.

Ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία

Η θεραπεία της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης πρέπει απαραίτητα να είναι ολοκληρωμένη, ανεξάρτητα από το στάδιο ανάπτυξης της νόσου. Με ήπια μορφή, η πρόγνωση της θεραπείας είναι ευνοϊκή, οι διαδικασίες παραμόρφωσης μπορούν να σταματήσουν εντελώς και οι συνέπειες να ελαχιστοποιηθούν. Στο τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, το καθήκον της θεραπείας είναι η εξάλειψη όλων των συμπτωμάτων και των συνεπειών, η ομαλοποίηση της διατροφής των ιστών της σπονδυλικής στήλης, η ενίσχυση του μυϊκού κορσέ ολόκληρης της πλάτης και ειδικότερα του κάτω μέρους της.

Φάρμακα

Για την ανακούφιση του πόνου στην οσφυϊκή οστεοχονδρωσία, χρησιμοποιούνται αναλγητικά σε δισκία ή ενέσεις, η δεύτερη επιλογή είναι προτιμότερη, καθώς είναι πιο αποτελεσματική. Για την ανακούφιση της φλεγμονώδους διαδικασίας, συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα (μη στεροειδή). Ο μυϊκός σπασμός που εμφανίζεται ταυτόχρονα με τον πόνο εξαλείφεται από τα μυοχαλαρωτικά. Τα χονδροπροστατευτικά χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού χόνδρου.

Όλες αυτές οι θεραπείες μερικές φορές δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς η βλάβη εμποδίζει το φάρμακο να διεισδύσει στο σημείο δράσης.

Ο αποκλεισμός χρησιμοποιείται για την ανακούφιση μιας οξείας επίθεσης πόνου. Μόνο ένας ειδικός πρέπει να το πραγματοποιήσει.

Ένα κατάλληλο αναλγητικό εγχέεται στο κενό μεταξύ των ακανθωδών εξεργασιών με μια μακριά βελόνα. Μετά από μια τέτοια διαδικασία, ο πόνος υποχωρεί πολύ γρήγορα, αλλά για λίγο, επειδή δεν υπάρχει θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Αποτελεσματική χρήση τοπικών σύνθετων μέσων - αλοιφές, τζελ. Έχουν αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες, θερμαντικό αποτέλεσμα, πολλά τοπικά παρασκευάσματα περιέχουν χονδροπροστατευτικό. Αυτές οι θεραπείες, όταν χρησιμοποιούνται σωστά και συνδυάζονται με μασάζ, είναι αρκετά αποτελεσματικές.

Φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες

Σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική θεραπεία για την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες - λουτροθεραπεία, λέιζερ και μαγνητοθεραπεία, θεραπεία με ασθενή ρεύματα, φως και δονήσεις. Πρακτικά δεν έχουν παρενέργειες και αντενδείξεις.

Εναλλακτικές Μέθοδοι

Όλο και περισσότερο, εναλλακτικές (μη παραδοσιακές) μέθοδοι χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα με την παραδοσιακή θεραπεία - ιρουδοθεραπεία, βελονισμός, τσιμπήματα μέλισσας, χειρωνακτική θεραπεία. Αυτές οι μέθοδοι δίνουν την πολυαναμενόμενη ανακούφιση, αλλά ορισμένες από αυτές έχουν αντενδείξεις, επομένως απαιτείται διαβούλευση με τον θεράποντα ιατρό.

Βελονισμός - μια μέθοδος θεραπείας του πόνου στην οσφυϊκή περιοχή που προκαλείται από οστεοχονδρωσία

Εκτός από όλες τις παραπάνω μεθόδους θεραπείας, η φυσικοθεραπεία βοηθά στην υπέρβαση της νόσου. Τα σωστά κατανεμημένα φορτία της απαιτούμενης έντασης θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος στις κατεστραμμένες περιοχές, θα σχηματίσουν ή θα ενισχύσουν τον μυϊκό κορσέ και, ως εκ τούτου, θα αποφορτίσουν τη σπονδυλική στήλη.

Στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, είναι σημαντικό να συνδυάζονται σωστά οι μέθοδοι θεραπείας, πρώτα απ 'όλα, ανακουφίζονται οι οξείες κρίσεις πόνου, μετά οι φλεγμονώδεις διεργασίες και μόνο όταν τελειώσει η οξεία περίοδος της νόσου, μπορούν να γίνουν μη παραδοσιακές μέθοδοι και σωματικές ασκήσεις. μεταχειρισμένος.

Τα συγκροτήματα γιόγκα και πιλάτες έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά ως προγράμματα αποκατάστασης για παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.

Κήλη της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Στο πλαίσιο της υποθεραπευμένης ή παραμελημένης οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής περιοχής, αναπτύσσεται πολύ συχνά μια κήλη - μια ασθένεια στην οποία, λόγω ανεπαρκούς σωματικής δραστηριότητας ή υπερβολικού φορτίου, εμφανίζεται η διατροφή του ιστού του δίσκου, μειώνεται η δύναμή του και, ως αποτέλεσμα, ρήξη δίσκου. Η διαδικασία της καταστροφής μπορεί να διαρκέσει για πολλά χρόνια και να περάσει απαρατήρητη όλο αυτό το διάστημα, αλλά με μία μόνο ανεπιτυχή κίνηση, ο μηχανισμός ξεκινά και όλα τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο.

Γενικά συμπτώματα και πορεία της νόσου

Τα συμπτώματα μιας κήλης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνουν μείωση των τενόντων αντανακλαστικών, πόνο ποικίλης έντασης, μυϊκή αδυναμία και μούδιασμα των άκρων. Ο πόνος με κήλη δεν εμφανίζεται πάντα, είναι δυνατός ο πόνος στην πλάτη, ο οποίος σταδιακά εξαπλώνεται προς την κατεύθυνση του τσιμπημένου νεύρου.

Η παραμόρφωση του σώματος είναι χαρακτηριστικό σημάδι οσφυϊκής κήλης. Αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται ακούσια, καθώς το σώμα χρειάζεται να βρει την πιο άνετη θέση στην οποία ο πόνος είναι ελάχιστος. Σε σοβαρή, ταχέως προοδευτική πορεία της νόσου, οι συνέπειες μπορεί να είναι παράλυση των κάτω άκρων (μερική ή πλήρης). Αυτό το φαινόμενο συνήθως συνοδεύεται από διαταραχές στη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων, ιδιαίτερα των εντέρων και της ουροδόχου κύστης.

Οι κλινικές εκδηλώσεις μιας κήλης της οσφυοϊερής ζώνης εκφράζονται σε συνεχή αύξηση του πόνου και ενδυνάμωσή τους κατά τη διάρκεια ειδικής σωματικής άσκησης (άρση βαρών, σκύψιμο, απότομη έντονη μυϊκή τάση, βήχας), θαμπός πόνος με εντόπιση σε ένα σημείο που δεν φύγετε, την κατεύθυνση του πόνου στον γλουτό ή το πόδι ή το μούδιασμα σε αυτήν την περιοχή.

Διάγνωση κήλης οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Είναι δύσκολο να διαγνωστεί μια κήλη οπτικά ή από τα συμπτώματα που περιγράφει μόνο ο ασθενής. Για να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η παρουσία της νόσου, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι που θα βοηθήσουν στον ακριβή προσδιορισμό της θέσης της νόσου. Υπολογιστική τομογραφία, πυρηνική μαγνητική και ακτινογραφία - χάρη σε αυτές τις μεθόδους, ο γιατρός θα μπορεί να προσδιορίσει οπτικά τη θέση του παθολογικά αλλοιωμένου σπονδύλου και να δει τον παραμορφωμένο δίσκο.

Για να προσδιορίσουν τη σοβαρότητα της νόσου και τις συνέπειες, οι γιατροί χρησιμοποιούν διάφορες εξετάσεις: ανύψωση του ισιωμένου ποδιού, τενοντιακά αντανακλαστικά, ευαισθησία (αντίδραση) του ποδιού σε όλα τα επίπεδα (από τα δάχτυλα των ποδιών μέχρι την άρθρωση του ισχίου) έως διάφορους τύπους ερεθισμάτων - πόνο , δόνηση και θερμοκρασία.

Μέθοδοι Θεραπείας

Ανάλογα με τη σοβαρότητα και την κατάσταση του ασθενούς, χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι θεραπείας της κήλης. Σε περίπτωση έξαρσης, πρώτα από όλα, είναι απαραίτητο να περιοριστεί άμεσα η κινητική δραστηριότητα μέχρι την ανάπαυση στο κρεβάτι και να ανακουφιστεί ο πόνος με φαρμακευτική αγωγή. Μετά από 5-7 ημέρες, όταν έχει περάσει η οξεία περίοδος και ο πόνος έχει υποχωρήσει, η φαρμακευτική θεραπεία συμπληρώνεται με άλλες επεμβάσεις αποκατάστασης (μασάζ, φυσικοθεραπεία, φυσική αγωγή).

Η ιατρική και συντηρητική θεραπεία της οσφυοκήλης είναι η ίδια με την οστεοχονδρωσία.

Χειρουργική επέμβαση

Σε περίπτωση σοβαρής πορείας της νόσου και παρουσίας πολλών σοβαρών συνεπειών, συνιστάται η χειρουργική αντιμετώπιση.

Ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση:

  • δέσμευση μιας κήλης - ένα μέρος του δίσκου που έχει καταστραφεί από μια κήλη εισέρχεται στον σπονδυλικό σωλήνα.
  • δυσλειτουργία όλων ή ενός οργάνου στη λεκάνη.
  • η βατότητα στο νωτιαίο κανάλι είναι εξασθενημένη (καθορίζεται με μαγνητική τομογραφία).
  • έλλειψη αποτελεσμάτων κατά τη χρήση ιατρικής και συντηρητικής μεθόδου θεραπείας για τρεις ή περισσότερους μήνες.
  • φλεγμονή του ισχιακού νεύρου.

Η χειρουργική αντιμετώπιση μιας κήλης πραγματοποιείται πλέον με τη βοήθεια φειδωλών, ελάχιστα επεμβατικών ενδοσκοπικών επεμβάσεων.

Η μέθοδος ανακατασκευής με λέιζερ συνίσταται στην εξάτμιση του υγρού από τον πολφικό πυρήνα που προεξέχει με τη χρήση λέιζερ. Χάρη σε αυτό, η νευρική ρίζα «απελευθερώνεται», δηλαδή εξαλείφεται η συμπίεσή της. Αλλά αυτός ο τύπος παρέμβασης έχει μια σειρά από αντενδείξεις, αυτές είναι πρώιμες επεμβάσεις στη σπονδυλική στήλη, σπονδυλολίσθηση, σπονδυλαρθρίτιδα, μειωμένη βατότητα του σπονδυλικού σωλήνα (στένωση) και προεξοχή του πολφικού πυρήνα στο κανάλι.

Για την αφαίρεση του κατεστραμμένου τμήματος του μεσοσπονδύλιου δίσκου χρησιμοποιείται η μέθοδος της διαδερμικής δισκεκτομής. Η εξάτμιση και η αφαίρεση των κατεστραμμένων ιστών πραγματοποιείται με μια βελόνα που εισάγεται μέσω του δέρματος.

Σε περίπτωση που είναι αδύνατη η αποκατάσταση του κατεστραμμένου δίσκου με οποιονδήποτε τρόπο, ξεκινώντας με φαρμακευτική αγωγή και τελειώνοντας με μια ελάχιστα επεμβατική επέμβαση ή όλες οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι δεν έχουν αποτέλεσμα, ο παραμορφωμένος δίσκος αντικαθίσταται με πρόσθεση.

Προληπτικά μέτρα

Προκειμένου να αποφευχθεί η εξέλιξη της νόσου, συνταγογραφούνται ειδικές ασκήσεις. Τα συμπλέγματα άσκησης θα πρέπει να αναπτύσσονται από έναν ειδικό ξεχωριστά για κάθε ασθενή και πρέπει να περιέχουν ασκήσεις για μυϊκές διατάσεις, ένταση και ελαφριά αερόβια άσκηση.

Με μια κήλη της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, οι γιατροί συνιστούν τη χρήση ειδικής ζώνης στερέωσης. Εξωτερικά, μοιάζει με κάψουλα, το πλάτος του είναι περίπου 30 cm, είναι στερεωμένο στο σώμα με Velcro και έχει αρκετούς βαθμούς ακαμψίας.

Ζώνη στερέωσης για το κάτω μέρος της πλάτης με οστεοχονδρωσία

Αυτό το προϊόν χρειάζεται για την ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου (από την πάσχουσα περιοχή στην υγιή) και την ανακούφιση από το άγχος (αφόρτωση). Τα τραυματισμένα τμήματα της σπονδυλικής στήλης με συνεχή χρήση της ζώνης διορθώνονται και επιστρέφουν στην ανατομική τους θέση.

Lumbodynia με ριζικό σύνδρομο

Στο πλαίσιο της οστεοχονδρωσίας και της κήλης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται οσφυαλγία - οσφυαλγία (οξύς παροξυσμικός πόνος). Αυτό είναι το πιο «απλό» σενάριο. Δεδομένου ότι οι κήλες και η οστεοχονδρωσία χαρακτηρίζονται από παραμόρφωση και συχνή πρόπτωση του κατεστραμμένου δίσκου και μετατόπιση της σπονδυλικής στήλης, υπάρχει μια παραβίαση των κοντινών νευρικών ριζών, που ονομάζεται ριζικό σύνδρομο.

Ενισχύεται από την προσβολή των φλεβών, που προκαλεί οίδημα ιστού (μαλακό) και συμφόρηση. Τα συμπτώματα της οσφυονίας με ριζικό σύνδρομο είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της οσφυϊκής κήλης (οξείς πόνοι που ακτινοβολούν προς τα κάτω, απώλεια ευαισθησίας και μειωμένα αντανακλαστικά) και επειδή αυτό είναι συνέπεια, η αιτία πρέπει αρχικά να αντιμετωπιστεί με ολοκληρωμένη προσέγγιση. διαφορετικά η αναπηρία απειλεί.

Ισχιαλγία

Μια άλλη συνέπεια της κήλης και της οστεοχονδρωσίας είναι η φλεγμονή του ισχιακού νεύρου – ισχιαλγία και ο πόνος που ακτινοβολεί στο πόδι ή στον γλουτό που το συνοδεύει. Παρά την ικανότητα να ορίζει με σαφήνεια το "πονεμένο" μέρος, ο λόγος βρίσκεται στη σπονδυλική στήλη.

Η ισχιαλγία δεν είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια, αυτός ο όρος αναφέρεται σε μια σειρά από συμπτώματα που συνοδεύουν ορισμένες ασθένειες της σπονδυλικής στήλης. Οι αισθήσεις του πόνου μπορεί να είναι διαφορετικές, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απλώς μια μικρή ενόχληση όταν παραμένετε στην ίδια όχι πολύ άνετη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα και μερικές φορές ο πόνος οδηγεί σε απώλεια συνείδησης και τα αναλγητικά σε αυτή την περίπτωση δεν βοηθούν.

Για αποτελεσματική θεραπεία, δεν αρκεί η διάγνωση της ισχιαλγίας ή της οσφυϊκής μοίρας· σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί πλήρης ολοκληρωμένη εξέταση από διάφορους ειδικούς και να εντοπιστεί με ακρίβεια η αιτία, επειδή είναι ο προκλητικός παράγοντας. Με την εξάλειψη μόνο μερικών από τα συμπτώματα, αυξάνεται η πιθανότητα εξέλιξης της υποκείμενης νόσου και η εμφάνιση πολλών επιπλοκών. Η προσεκτική στάση απέναντι στην υγεία σας, η έγκαιρη αναγνώριση των προβλημάτων και η έγκαιρη θεραπεία είναι το κλειδί για την καλή υγεία.