Η αρθρίτιδα και η αρθροπάθεια είναι εντελώς διαφορετικές ασθένειες που δεν μοιάζουν πολύ. Γνωρίζοντας τις διαφορές μεταξύ αυτών των ασθενειών, μπορείτε να διαγνώσετε με ακρίβεια και να συνταγογραφήσετε μια αποτελεσματική θεραπεία.
Ορισμός της αρθρίτιδας και της αρθρώσεως
Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονή της άρθρωσης. Αρκετές αρθρικές αρθρώσεις ή μόνο μία μπορεί να εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία. Όλα εξαρτώνται από την αιτιολογία της προέλευσης.
Αιτίες αρθρίτιδας:
- υποθερμία;
- αυτοάνοσες αντιδράσεις,
- λοιμώξεις,
- μεταβολικές διαταραχές,
- τραυματισμός.
Η αρθρίτιδα μπορεί να είναι πρωτογενής, δηλαδή να είναι ανεξάρτητη ασθένεια ή να είναι συνέπεια άλλης νόσου. Προχωρά σε οξεία ή χρόνια μορφή. Στην τελευταία περίπτωση, είναι πιθανές επιπλοκές.
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η αρθροπάθεια είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στην αρθρική άρθρωση. Δεν συνοδεύεται από φλεγμονώδη διαδικασία, αν και μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο της.
Η οστεοαρθρίτιδα διαγιγνώσκεται συχνότερα σε ηλικιωμένους ασθενείς και άτομα που πηγαίνουν για αθλήματα, καθώς οι τραυματισμοί είναι η κύρια αιτία των παθολογικών αλλαγών.
Διαφορές
Η οστεοαρθρίτιδα και η αρθρίτιδα εμφανίζονται κυρίως σε άτομα άνω των 35 ετών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κάθε τρίτο άτομο έχει κοινά προβλήματα. Δεδομένου ότι αυτές οι ασθένειες είναι συχνές, πρέπει να γνωρίζετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους.
Λόγοι
Σύμφωνα με την αιτιολογία της προέλευσης, υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες. Οι ακόλουθοι γενικοί παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν ως προκλητικοί παράγοντες της αρθρίτιδας και της αρθρώσεως:
- τραυματισμός,
- υπερβολικό παρατεταμένο στρες στις αρθρικές αρθρώσεις.
- υποθερμία;
- συγγενείς ανωμαλίες των οστών ή του συνδετικού ιστού.
Φυσικά, η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο.
Ωστόσο, υπάρχουν προκλητικοί παράγοντες που είναι εγγενείς σε μία μόνο ασθένεια. Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι ότι η τελευταία προκαλείται από λοιμώξεις που οδηγούν σε φλεγμονή. Επίσης, οι μεταβολικές διαταραχές και η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος ευθύνονται για τη φλεγμονώδη διαδικασία.
Η εμφάνιση αρθρίτιδας σχετίζεται με τη γενική κατάσταση του σώματος. Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή άλλων οργάνων.
Η αρθροπάθεια είναι μια μη μολυσματική ασθένεια. Ο κύριος λόγος για την ανάπτυξή του είναι τραύμα ή αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στον ιστό του χόνδρου. Συχνά το ελάττωμα δεν είναι πλήρως θεραπευμένη αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα που δεν αντιμετωπίστηκε σωστά.
Η οστεοαρθρίτιδα διαφέρει στο ότι μπορεί επίσης να προκληθεί από άλλους προβοκάτορες:
- ορμονικές διαταραχές,
- αιμοφιλία,
- δηλητηρίαση του σώματος.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι επαγγελματική ασθένεια αθλητών.
Συμπτώματα
Όσον αφορά τα συμπτώματα, με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται ότι είναι πανομοιότυπα. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος και η μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. Ωστόσο, αφού μελετήσατε τα χαρακτηριστικά, μπορείτε να διακρίνετε μόνοι σας την αρθρίτιδα από την αρθρίτιδα και να επιλέξετε τον σωστό ειδικό για επικοινωνία για θεραπεία.
Το Artrolog ασχολείται με τη θεραπεία αρθρικών αρθρώσεων. Μερικές φορές απαιτείται η βοήθεια ενός ορθοπεδικού χειρουργού, τραυματολόγου και ρευματολόγου.
Ο πίνακας δείχνει τη διαφορά μεταξύ των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας και της αρθρώσεως.
<Πίνακας><σώμα>Η διαφορά είναι ότι οι κλινικές εκδηλώσεις της αρθρίτιδας είναι παρόμοιες με μολυσματικές ασθένειες, αλλά η αρθροπάθεια είναι παρόμοια με τον τραυματισμό των αρθρώσεων.
Σε αυτές τις ασθένειες, τόσο οι μεγάλες όσο και οι μικρές αρθρικές αρθρώσεις μπορούν να επηρεαστούν.
Η διαφορά είναι ότι οι ακόλουθες αρθρώσεις εμπλέκονται συχνότερα στη φλεγμονώδη διαδικασία:
- γόνατο;
- καρπός,
- δάχτυλα και δάχτυλα.
Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από τεράστια βλάβη στις αρθρώσεις. Για παράδειγμα, σήμερα η αρθρική άρθρωση γίνεται φλεγμονή και αύριο η άρθρωση του ώμου γίνεται φλεγμονή. Αρκετές ασύμμετρες αρθρώσεις μπορεί να φλεγμονώσουν, κάτι που είναι εντελώς ασυνήθιστο για την αρθροπάθεια. Η διαφορά είναι ότι με αυτήν, οι μεγάλες αρθρικές αρθρώσεις εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία, καθώς φέρουν το μεγαλύτερο φορτίο καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Αυτές είναι οι αρθρώσεις ισχίου, γόνατος και αστραγάλου. Μικρά - τα δάχτυλα και τα δάχτυλα των ποδιών μπορεί να υποφέρουν. Συχνά, οι καταστροφικές διεργασίες επηρεάζουν τον μεσοσπονδύλιο χόνδρο.
Η πιο ευάλωτη θέση είναι η άρθρωση του γόνατος, καθώς υποχωρεί τακτικά στο άγχος. Φθάνει πιο γρήγορα από άλλες αρθρώσεις.
Διαγνωστικά
Οι διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεων είναι επίσης στη διάγνωση. Η πρώτη ασθένεια μπορεί να υποψιαστεί μετά από εργαστηριακή εξέταση. Η διάγνωση της αρθροπάθειας γίνεται μόνο μετά από οργανική εξέταση.
Μπορείτε να διακρίνετε την αρθροπάθεια από την αρθρίτιδα με κλινικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει φλεγμονή και, κατά συνέπεια, τα λευκοκύτταρα και το ESR αυξάνονται. Με την αρθροπάθεια, η διαφορά είναι ότι οι μετρήσεις του αίματος είναι φυσιολογικές. Οι εκφυλιστικές αλλαγές είναι ορατές μόνο μέσω ακτινογραφίας. Οι εικόνες δείχνουν περιοχές καταστροφής ιστού χόνδρου.
Σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις, κάντε τεστ ρευματολογίας.
Πώς να διαγνώσετε αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα; Οι πιο αξιόπιστες μέθοδοι για τη διαφοροποίηση αυτών των ασθενειών είναι η CT και η μαγνητική τομογραφία, αλλά αυτές οι εξετάσεις είναι ακριβές.
Αρχές θεραπείας
Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν και οι δύο ασθένειες. Όσο χειρότερη είναι η σκηνή, τόσο πιο θλιβερή είναι η πρόγνωση. Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι έως και 6 μήνες. Με δυστροφικές αλλαγές, χρειάζονται χρόνια για να ανακάμψει.
Γνωρίζοντας τις διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως, μπορείτε να ξεκινήσετε τη σωστή θεραπεία εγκαίρως. Η προσέγγιση στη θεραπεία είναι διαφορετική, καθώς η αιτιολογία της προέλευσης των ασθενειών είναι διαφορετική. Όμως η πολυπλοκότητα της προσέγγισης στη θεραπεία παραμένει κοινή. Αφού είναι δυνατό να προσδιοριστεί εάν ο ασθενής έχει αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα, είναι απαραίτητο να ανακαλυφθεί η αιτία.
Με μια μολυσματική προέλευση της νόσου, τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα. Ο στόχος της θεραπείας για την αρθρίτιδα είναι η εξάλειψη του μολυσματικού παράγοντα, η μείωση της φλεγμονής και η αποτροπή της εξάπλωσης σε άλλα όργανα. Κατάλληλα φάρμακα είναι οι μακρολίδες, οι φθοροκινολόνες, οι τετρακυκλίνες.
Επιπλέον, πρέπει να συνταγογραφούνται τοπικά ή συστηματικά ΜΣΑΦ.
Εάν η αιτία της αρθρίτιδας είναι μια αυτοάνοση αντίδραση, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Με μεταβολικές διαταραχές, για παράδειγμα, ουρική αρθρίτιδα, θα χρειαστείτε κεφάλαια που επηρεάζουν το σχηματισμό ουρικού οξέος και άλλων ουσιών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα κατά της ουρικής αρθρίτιδας.
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, το κύριο καθήκον της θεραπείας με αρθρίτιδα είναι η αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου και η αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Για το σκοπό αυτό, χονδροπροστατευτικοί παράγοντες, παρασκευάσματα υαλουρονικών, ΜΣΑΦ χρησιμοποιούνται εσωτερικά και εξωτερικά (εάν υπάρχει φλεγμονώδης διαδικασία). Ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε μαθήματα φυσικοθεραπείας.
Σε περίπτωση σοβαρής καταστροφής του χόνδρου ιστού στην αρθροπάθεια, ενδείκνυται επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης.
Ποια ασθένεια είναι χειρότερη;
Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι απλή, γνωρίζοντας τον μηχανισμό ανάπτυξης της νόσου. Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος είναι ότι η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να θεραπευτεί χωρίς συνέπειες. Είναι δυνατόν να αποκατασταθεί πλήρως η κινητικότητα του αρθρικού συνδέσμου και να ζήσει μια πλήρη ζωή.
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι ότι η πρώτη χαρακτηρίζεται από μη αναστρέψιμες αλλαγές. Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει εγκαίρως, τότε είναι πιθανή η αναπηρία. Αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα που είναι χειρότερο - αρθρίτιδα ή αρθροπάθεια. Φυσικά, ο τελευταίος τύπος ασθένειας είναι πιο επικίνδυνος για τις αρθρώσεις.
Αλλά αν θεωρήσουμε τη βλάβη στο σώμα ως σύνολο, τότε η αρθρίτιδα είναι χειρότερη. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει άλλα όργανα και συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος, των πνευμόνων, των νεφρών, των αιμοφόρων αγγείων και της καρδιάς. Οι συνέπειες μπορεί να είναι τρομερές.
Οι ασθένειες των αρθρώσεων αναπτύσσονται σταδιακά, επομένως τα αρχικά τους συμπτώματα μπορεί να μην γίνουν αντιληπτά. Δυστυχώς, αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι ο ασθενής αναζητά θεραπεία αργά, η συντηρητική θεραπεία είναι είτε ανεπιτυχής είτε παρατεταμένη. Για να αποφευχθεί η έκπληξη της αρθρίτιδας ή της αρθρώσεως, αξίζει να ακολουθήσετε προληπτικά μέτρα, δηλαδή αποφυγή τραυματισμών, άσκησης και σωστής διατροφής.